بررسي تغييرات الگوهاي سيماي سرزمين شهرستان نجف آباد در طي دو دهه گذشته

تغييرات پوشش اراضي كاربري اراضي در ميان تغييرات در سطح زمين مهمترين است. پايش و مشخص كردن اين تغييرات يك مبنا براي درك مشكلات بيشمار اجتماعي اقتصادي و زيست محيطي مي باشد. با استفاده از تصاوير ماهواره اي و روش طبقه بندي نظارت شده (حداكثر احتمال)، نقشه پوشش اراضي براي اين دو سال 1369 و 1389 در چهار كلاس اصلي مناطق كشاورزي، انسان ساخت باير و بدون كاربري تهيه شد. به منظور كمي كردن الگوهاي سيماي سرزمين متريك هاي درصد كاربري اراضي (Pland) و تعداد لكه (NP) در سطح كلاس و شاخص تنوع شانون (SHDI) نمايه بزرگترين لكه (LPI)   و پيوستگي (CONTAG) در سطح سيماي سرزمين محاسبه شد. نتايج حاصل نشان مي دهد كه اراضي كشاورزي و بدون كاربري كاهش داشته و از سوي ديگر اراضي انسان ساخت رشد چشمگيري داشته و در طي بيست سال گذشته به بيش از دو   و نيم برابر رسيده است. در سطح سيماي سرزمين نيز قطعه قطعه شدگي در الگو هاي مكاني پوشش اراضي نجف آباد افزايش داشته است.